Grafika rastrowa
Jeden z dwóch najpopularniejszych rodzajów grafiki. W pierwotnym założeniu formaty rastrowe przechowują dane na temat obrazu zapisane w postaci informacji nt. poszczególnych pikseli wchodzących w skład obrazu. Każdy piksel opisany jest przy pomocy kilku bajtów (np. dla przestrzeni kolorów RGB - 3 bajty - po jednym dla każdego koloru).
Najczęściej wielkość obrazu rastrowego opisana jest przy pomocy dwóch parametrów: szerokości i wysokości (np. 1024 x 768 px). Natomiast możliwa do uzyskania liczba kolorów zależna jest od liczby bitów przypadających na pojedynczy pixel (np. 8 bitów = 28 = 256 kolorów, 16 bitów = 216 = ponad 16 mln kolorów).
Oczywiście plik z zapisanym w ten sposób obrazem mógłby zajmować nadspodziewanie dużo miejsca. Stąd stosowane są różne mechanizmy kompresji obrazu rastowego.
Najpopularniejszą metodą kompresji jest JPEG. Jest to jednak metoda stratna (tz. wraz ze wzrostem współczynnika kompresji pogarsza się jakość obrazu). Niemniej sprawdza się bardzo dobrze do zapisu np. zdjęć i innych materiałów o dużym zróżnicowaniu. Inne techniki kompresji to: PNG (oferujący zarówno tryb stratny jak i bezstratny), TIFF (bezstratny) oraz JPEG2000.
Wadą grafiki rastrowej jest bardzo mała skalowalność. Innymi słowy: zmiana rozmiaru obrazu (szczególnie powiększenie) będzie powodowała pogorszenie jego jakości (utratę ostrości).