Światłodruk Inne nazwy: fototypia, collotypia, albertotypia
Dawna bezrastrowa technika druku płaskiego, poprzedniczka druku offsetowego, zapewniająca wysoką (w czasach jej świetności) jakość i powtarzalność druku. Dzięki tej właściwości światłodruk wykorzystywany był do produkcji wizytówek, kart pocztowych czy zaproszeń.
Do przenoszenia obrazu wykorzystywana jest tutaj szklana lub metalowa forma drukarska pokryta specjalną żelatyną z domieszką dwuchromianu potasu. Tak przygotowana forma jest naświetlana przez negatyw światłem UV (słonecznym lub np. lampami łukowimi). Następnie poddawana płukaniu i suszeniu w chłodnym miejscu bez dodatkowych źródeł ciepłe przez ok. 24h zanim możliwebędzie przenisienie druku z formy na docelowy nośnik (papier).
Obecnie wykorzystywana jest rzadko, najczęściej w procesie reprodukcji.